عدهای هستند که همیشه میروند. عدهای هم هستند که همیشه میمانند.
دروغ نیست، که این دو دسته همیشه نزدیک همند.
مثل باد،
که همیشه نزدیکترین به درخت است.
مثل رود،
که همیشه نزدیکترین به سنگ است.
یا چرخ ماشین
که همیشه نزدیک جاده است.
اینها همیشه کنار همند،
ولی هیچوقت باهم نمیتوانند باشند.
چون همیشه یکی هست که میماند،
و یکی هست که میرود.
عده ای هم هستند که همیشه با هم می مونند مثل جاده با چراغ راه نما یا چرخ ماشین با اون یکی چرخ ماشین یا سنگ با خزه ی روی اون و ...مثل درخت با برگ هاش خوبه اون عده ای که می مونند هم دیگه رو ببینند و اون عده ای که میروند هم هم دیگه...شبیه به هم نبودند ،یکی موند و سعی کرد اون یکی رو هم نگه داره و یکی رفت و سعی کرد اون یکی رو هم ببره اما بالاخره هر کسی ذات خودش رو پیش گرفت ...یادمون باشه بگردیم دنبال هم ذات خودمون!!!
هوم نویسنده مون فلسفه می بافه قد یه ژاکت!
تضاد جوهر هستی ست. . .
تلخ هم نیست
فقط باید یادش گرفت
زشت هم نیست
باید فهمیدش
غیر اخلاقی هم نیست
. . .
مثل بعضی آدمها !
اره بعضیا همیشه میمونن
از تو بعید بود انقدر رومانتیک!
هیچ چیز موندنی نیست. همه ی موندن ها موقته.
همین موندنا و رفتنا ست که زندگی رو قشنگ تر و جذاب تر می کنه اگه همیشه همه پیش هم بودن مثل این بود که تو باتلاق گیر افتادن
آفرین پسر خوب از این حرفام بلدی ؟!! خوب بود...
زیاده گفتنی نیست... فلسفه نمیبافی رمانتیک شاید البته به قاعده سانسوری خودت جوون.... بعضی چیزها را ختی نیاید تغیر داد آخه اگه تغیر بدی میشه همونی که نو میخوای اونوقت خیلی افتضاخ میشه ....... زیاد عرضی نیست. بیا اونورا.
خیلی قشنگ بود .
خوب نیست همیشه آنی باشی که می رود... هیچ خوب نیست.