تو دیگه منو نمیخوای. من برات قدیمیام. تو رفتی سرغ مدلهای جدید. اون رنگیها، که وقتی کامپیوتر داره فکر میکنه، شبیه غواص دریایی میشن. پاهاشون رو تکون میدهن و از دهنشون حباب بیرون میآد. ولی من اون شکلی نیستم. من موقع فکر کردن، هیچکاری نمیکنم، فقط یه علامت زمان کنارم ظاهر میشه. میدونم که تو دیگه هیچوقت دوباره منو انتخاب نمیکنی. چون تو اینجوری هستی. تو موشوارهی هزار نشانگری. لعنت به مدلهای جدید. لعنت به تو.
به نام دوست
سلام
توصیف خیلی جالبی بود.خیلی حال کردم.
حق یارت!!!
آریانا!
خیلی خیلی ناز بود. ... باید بدونی که عشق اول هیچوقت از یاد ما آدما نمیره...
زیبا بود...می خوانمت خسرو جان.... از دور... موفق باشی.
اصلا نفهمیدم:(
روی مدل های جدید زیاد تاکید کردی....
به نظرم ، بین نوشته های اخیرت بهترین بود :)