دوستانت تو را به یاد نمیآورند
معشوقهایت نامت را فراموش کردهاند
بوسههایت از یاد رفته است
خانههایی که زندهگی کردهای، پیدا نمیشوند
در هیچ بیمارستانی
در هیچ قبرستانی
نامی از تولد و مرگ تو نیست
تو جایی در این دنیا زندهگی میکنی
که هیچ راهی به آن وجود ندارد
حتا گوگل هم تو را پیدا نمیکند
ولی من صدای خندهت را هرروز به یاد میآورم
و مثل باور گالیله از گردش زمین
باور دارم که وجود داری
شاید خیابانی که من را به تو میرساند
هنوز ساخته نشده
شاید تلفنی که باید شمارهت را بگیرم
هنوز اختراع نشده
شاید باید برای پیدا کردن تو، گم شوم
شاید
نمیدانم