درباره من
داستانگو دو را برای کاربران اینترنتی که شاید حوصله و وقت کمی دارند راه انداختم، با این هدف که هرکس وبلاگ را باز میکند، دستکم یک مطلب را بخواند.
داستان گو نام نشریه ای بود که به همراه دوستانم در تهران به راه انداخته بودم. ولی پس از دوشماره چاپ از فعالیت بازماند.
This is khosro nakhaei's Page.
I'm a Persian Writer, translator and photographer.
Dastangoo, was the name of a magazine that I published in tehran somedays.
ادامه...
آمار : 695982 بازدید
Powered by Blogsky
برو هم آن جا که بودی
دقیقا وقتی که رو به روی تلوزیونی که روی شبکه x.x.l تنظیم بود, افتاده بود و داشت جوراب شلواری ش را با انگشتهایش مالش می داد , پدرش در را باز کرد.شب از دست دادن
شبی که بکارت‌ت را از دست دادی، یادت هست؟“آه… آه…“
چرا اسم‌ش را صدا نمی‌زدی؟ منتظر چی بودی؟
“هاآه…”
آسان‌تر از آنی بود که فکر می‌کردی، نه؟
بگذار این داستان را تمام کنم، بعد باهات حرف می‌زنم
-هولم بده.-نمی‌تونم.
-چشمات رو ببند.
-نمی‌تونم.
-یک‌لحظه هم طول نمی‌کشه. محکم بزن رو پشت زانوهام.
-حالم خوب نیست.
-بندازم پایین.
-بیا از این‌جا بریم.
-هولم بده.
-تو رو خدااا.
نیروانا در کلاس دویست و شش
فکر میک زدن ناخن‌های لاک‌زده‌ی پای نیروانا در سندل بند‌دار. احتمالاً اگر او تا پایان ترم در کلاس باشد، این فصل افتاده‌م.درخت بداخلاق
قد من از درخت بلندتر است؛ این‌جا روی بالکن طبقه‌ی سوم. دیشب با او حرف می‌زدم. از دود ماشین‌ها گله می‌کرد و از صدای بلند ظبط من. گفتم:-فکر می‌کردم گیاهان از موسیقی خوش‌شون می‌آد.
-در حقیقت این‌طوره. ولی نه از اون آهنگ‌هایی که تو گوش می‌دی.
آگاهی در مرحله‌ی چهارم از پروژه‌ی نم‌ناک کردن
نگران پیدا شدن چروک‌های لایه‌لایه‌ی زیر شکم‌ت نباش. من از پشت وارد می‌شوم.چه‌طور کلیپ می‌سازم؟
پانزده‌تا گیلاس را می‌بریم لب دریا می‌گوییم کمی تکان‌تکان بخورند. بعد مقداری عروسی بازی و شلوارک و بدن خیس و تیتراژ و-بچه‌ها بریم واسه پخش.