پسرِ کدام دبیرستانی؟

هر روز هشت صبح، از پنجره‌ی اتاق‌م می‌بینم که با کیف مدرسه‌ت از جلوی خانه‌مان می‌گذری. وقتی می‌رسم پایین، نیستی. موقع تعطیل شدن هزار دبیرستانِ محل جلوی مدرسه‌ها ایستاده‌ام و پیدات نکرده‌م.
“وای پسر، نمی‌تونم حتا یه‌شب دیگه بدون تو، توی اتاقم تنها باشم.”