دْوال‌بال

در میان ما کسانی بودند که خوردن رتیل را به بودن در کنارش ترجیح دادند.
نظرات 3 + ارسال نظر
مرغ دریایی پنج‌شنبه 21 مهر‌ماه سال 1384 ساعت 07:12 ق.ظ http://behtarinneman.persianblog.com

من خوردن ساندویچ و پیتزا و خورشت فسنجون و قورمه‌سبزی و شله زرد و ... را به بودن در کنارشان ترجیح می‌دهم.
از طرف دیگر، خوردن رتیل و کتک و ... را به بودن در کنار اون احمق عوضی ترجیح میدهم.
منظورت کدوم بود؟!

مریم هدایتی جمعه 22 مهر‌ماه سال 1384 ساعت 12:42 ق.ظ

آره . وقتی دست ها و پا های پشمالوش زیر دندونام چرق چرق می کرد حس کردم خوش بختی به من هجوم آوورده.
آره از شرش خلاص شدم به قیمت خوردنش .
دوال پا رو خوردم
مراقب باشین ... مراقب باشین !
هوی من یه رتیل خورم............

مرغ دریایی شنبه 23 مهر‌ماه سال 1384 ساعت 09:04 ق.ظ http://www.behtarineman.persianblog.com

باز هم سلام. به روز کن دیگه!
راستی چند تا رتیل اونجا بود؟ اگر فقط یکی بود، نفر اول که خوردش دیگه بقیه لازم نبود کاری بکنند! اگر به تعداد همه رتیل بود هم باز وقتی «کسانی»، فقط کسانی رتیل بخورند و کسانی هم نخورند، تعدادی رتیل اضافه میاد که رتیل خورده‌ها مجبورند باز هم در کنارشون باشند. مگر اینکه یک رتیل‌خوار اشتهای زیادی داشته باشه سهم رتیل بقیه را هم نوش جان کنه.
به روز کن، وگرنه در مورد این موضوع یک خطی باز هم کامنت می‌گذارم!!

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد