زیر آفتاب

خورشید سوزان است، ولی وقتی تو سرمی‌رسی گم می‌شود. احساس می‌کنم جوان‌م و با این احساس، ک/ی|ر/م راست می‌شود. این اعطای زیبایی توست و می‌دانم یک‌روز دیگر قلب‌م تحمل‌ش را نخواهد داشت؛ درحالی که روی آسفالت داغ خیابانی شلوغ بین آدم‌هایی که نمی‌شناسم، به پشت افتاده‌ام و جان می‌کنم، روی من خم می‌شوی –می‌دانم که این کار را می‌کنی- دستم را می‌گیری و موهایت، صورتم را احاطه‌ می‌کند و به خدا قسم که این بهترین چیزی‌ست که از زنده‌گی می‌خواهم. که این بهترین مرگی‌ست که آرزو دارم.