دوچرخه

  بچه که بودم فکر می‌کردم تمام خارجی‌ها انگلیسی حرف می‌زنند یا انگلیسی بلندند حرف بزنند. بنابراین وقتی که افغانی‌ها توی شهر پر شدند، یک‌روز صبح، جلوی یکی‌شان ترمز کردم و هم‌آن‌طور که روی دوچرخه بودم به‌ش گفتم:

-Hello!

او  که توی گودالی بود، سرش را بالا آورد و از فراز دسته‌ی بیل به من نگاه کرد.

-How are you brother؟

بیل را توی دست‌ش چرخاند و هیچ‌ تغییری در چهره‌ش ایجاد نشد. رکاب را چرخاندم و از آن‌جا دور شدم و از این‌که با اولین خارجی کر و لال آشنا شده بودم، احساس عجیبی داشتم.