درباره من
داستانگو دو را برای کاربران اینترنتی که شاید حوصله و وقت کمی دارند راه انداختم، با این هدف که هرکس وبلاگ را باز میکند، دستکم یک مطلب را بخواند.
داستان گو نام نشریه ای بود که به همراه دوستانم در تهران به راه انداخته بودم. ولی پس از دوشماره چاپ از فعالیت بازماند.
This is khosro nakhaei's Page.
I'm a Persian Writer, translator and photographer.
Dastangoo, was the name of a magazine that I published in tehran somedays.
ادامه...
روزانهها
همه- لم درباره‌ی فیلمهایی که لم میدهیم و میبینیم
- کارگاه داستان داستانگو نشست ادبی داستانگو
- فتوبلاگ من! عکسهای خسرو نخعی از دنیا
- داستانگو دوباره بسته شده :(
پیوندها
دستهها
جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- آبان 1398 1
- بهمن 1394 1
- شهریور 1394 2
- بهمن 1393 1
- شهریور 1393 1
- فروردین 1393 1
- بهمن 1392 1
- آذر 1392 1
- آبان 1392 2
- شهریور 1392 1
- تیر 1392 1
- فروردین 1392 1
- بهمن 1391 2
- آذر 1391 1
- مهر 1391 1
- شهریور 1391 1
- مرداد 1391 1
- تیر 1391 1
- فروردین 1391 3
- بهمن 1390 3
- دی 1390 1
- آذر 1390 2
- آبان 1390 1
- مهر 1390 2
- شهریور 1390 4
- مرداد 1390 3
- تیر 1390 2
- خرداد 1390 5
- اردیبهشت 1390 3
- فروردین 1390 3
- اسفند 1389 3
- بهمن 1389 3
- دی 1389 4
- آذر 1389 1
- آبان 1389 2
- مهر 1389 4
- شهریور 1389 3
- مرداد 1389 3
- تیر 1389 3
- خرداد 1389 3
- فروردین 1389 2
- اسفند 1388 1
- بهمن 1388 1
- دی 1388 3
- آذر 1388 3
- آبان 1388 3
- مهر 1388 2
- شهریور 1388 3
- مرداد 1388 1
- خرداد 1388 1
- اردیبهشت 1388 3
- فروردین 1388 1
- اسفند 1387 2
- بهمن 1387 2
- دی 1387 2
- آذر 1387 2
- مهر 1387 1
- شهریور 1387 2
- مرداد 1387 2
- تیر 1387 1
- خرداد 1387 2
- اردیبهشت 1387 1
- فروردین 1387 1
- اسفند 1386 3
- بهمن 1386 1
- دی 1386 3
- آبان 1386 1
- مهر 1386 2
- شهریور 1386 2
- مرداد 1386 3
- تیر 1386 7
- خرداد 1386 3
- اردیبهشت 1386 3
- فروردین 1386 5
- اسفند 1385 4
- بهمن 1385 5
- دی 1385 5
- آذر 1385 4
- آبان 1385 3
- مهر 1385 3
- شهریور 1385 3
- مرداد 1385 2
- تیر 1385 5
- خرداد 1385 2
- اردیبهشت 1385 4
- فروردین 1385 2
- اسفند 1384 4
- بهمن 1384 5
- دی 1384 4
- آذر 1384 2
- آبان 1384 5
- مهر 1384 11
- شهریور 1384 10
- مرداد 1384 11
- تیر 1384 12
- خرداد 1384 9
- اردیبهشت 1384 6
- فروردین 1384 5
- اسفند 1383 10
- بهمن 1383 9
- دی 1383 12
- آذر 1383 9
- آبان 1383 9
- مهر 1383 3
- شهریور 1383 11
- مرداد 1383 13
- تیر 1383 13
- خرداد 1383 14
- اردیبهشت 1383 12
- فروردین 1383 11
- اسفند 1382 11
- بهمن 1382 17
- دی 1382 6
- آذر 1382 15
- آبان 1382 14
- مهر 1382 15
- شهریور 1382 10
- مرداد 1382 3
- تیر 1382 12
- خرداد 1382 13
- اردیبهشت 1382 6
آمار : 678357 بازدید
Powered by Blogsky
اوضاع خراب
عده‌ی زیادی هستند که هرچه اوضاع مالی‌شان خراب‌تر می‌شود، بیش‌تر دوستان‌شان را مهمان می‌کنند. آن‌ها نمی‌خواهند باقی‌مانده را به باد دهند. آن‌ها می‌خواهند دوستان‌شان را متوجه درمانده‌گی خودشان کنند. اما راه اشتباه را می‌روند. آن‌جه در پایان یکی از این میهمانی‌ها رخ می‌دهد این نیست:
-رفیق. می‌دونم اوضاع‌ت کیشمیشیه. بیا این پونسدتا رو داشته باش هروقت داشتی پس بده.
این است:
-برای شام متشکرم.
و شما –در احوالی خراب‌تر از قبل و با صدایی که به زحمت از حنجره بیرون می‌آید- پاسخ می‌دهید:
khosro nakhaei
شنبه 5 اسفند‌ماه سال 1385 ساعت 01:00 ق.ظ
پونسد تا رو ول ش ،بچسب به این: حالا بیا این جا بیا این جا بیا این جا اون جا نــــــــــــــــــــــــــــــــه!
یه سر شام بیایین اوونوری!!
یادتون نره هااااااا
عجب! اینجوریاس؟!
راستش عده زیادی اینجوری نیستن. منظورت پونصدتا بود؟
سلام عرض شد خدمت دوست عزیز... پُست پایینی رو که می‌خوندم این به ذهنم رسید که این روزا مد شده که بعضیا اعتراف می‌کنن که نامزد دارن (و حتی یه چیزایی شبیه شوهر!!!) ولی بعدش هم به این نکته حتماً اشاره می‌کنن که: البته به کسی ربطی نداره!!!! درباره‌ی نوشته‌ی این پُستت هم عارضم که من خودم شخصاً در دو حالت سعی می‌کنم زیاد توی جمع آفتابی نشم: ۱. وقتی خیلی عصبانیم ۲. وقتی پول ندارم... برات آرزوی موفقیت و سلامت دارم... شاد باشی و برقرار... تا بعد...
نه!!