بی‌گانه

تو آمدی و هنگامی ما را بوسیدی که ما از بوسیده‌شدن بی‌زار بودیم،

تو آمدی و هنگامی به ما عشق‌ورزیدی که ما عشق نمی‌خواستیم،

تو آمدی و ما را محکم در آغوش گرفتی، گریه کردی که مارا هرگز ترک نخواهی کرد.

انگار نمی‌فهمیدی، او که می‌خواهد تو را ترک کند، ماییم.

ما عشق نمی‌خواستیم و تو نمی‌فهمیدی.

ما بوسه نمی‌خواستیم و تو نمی‌فهمیدی.

تو نمی‌فهمیدی ما در کشورت بی‌گانه‌ایم.

که باید مراقب پشت سرمان باشیم.

کدام شهرک‌نشین احمقی عاشق خانواده‌ی آواره‌ی مسلمان می‌شود؟

معلوم نبود عقل‌ت را کجا از دست داده بودی.

پشت دیوار حایل، توی جنگ جنین، یا در تصادف ماشین.

ما تو را نمی‌خواستیم. ما تو را نمی‌خواستیم.

تو برای ما بی‌گانه بودی، تو دشمن ما بودی.

پس دوباره نپرس چرا تو را که به ما عشق ‌می‌روزیدی ترک کردیم.